Natuurlijk!

Dulcamara

“Ow homopatie!”  was de reactie toen ik vertelde dat ik natuurlijke gezondheidsproducten voor dieren maak en verkoop.

Ik voelde een lichte irritatie opkomen…

Nu wordt het begrip “natuurlijk” te pas en te onpas overal aan vast geplakt, en eerlijk is eerlijk, het verkoopt goed. Het begrip is gedefinieerd als:  van, of gerelateerd aan natuur; een heel ruim begrip dus, eigenlijk heel mooi, het heeft namelijk betrekking op beide definities van natuur: essentie ("de ware natuur") en de onaangeraakte wereld ("de onbedorven natuur"). Natuurlijk betekent vaak "zonder menselijke ingrepen of beïnvloeding", "zoals het van nature voorkomt of zich spontaan ontwikkelt". Maar het woord wordt ook gebruikt voor alles wat maar een beetje riekt naar natuur.

In de wereld van supplementen, fytotherapie of homeopathie, kruiden, vitamines en mineralen en olie zijn niet veel producten die zonder menselijk ingrijpen kunnen worden toegepast.  Wel natuurlijk de hele plant, kruid of boom, maar zodra het in een potje of flesje zit, is dit niet meer het geval. Ik zal de komende tijd een aantal natuurlijke behandelingsvormen kort uitleggen, ik start vandaag met de homeopathie.

Is homeopathie dan natuurlijk? Vaak heeft een homeopathisch geneesmiddel een natuurlijke basis, een deel van een plant of boom wordt gepotentieerd, verdund en geschud.

Homeopathie gaat uit van 1. gelijksoortigheid, 2. gepotentieerde bestanddelen en 3. behandeling van het hele dier (of mens). Het eerste principe, gelijksoortigheid, houdt in dat het dier behandeld kan worden met een middel dat bij gezonde dieren verschijnselen oproept die overeenkomen met de verschijnselen van een ziek dier. Als je bijvoorbeeld een mens die verkouden is: je hebt dan meestal last van tranende ogen en een snotneus. Dit zijn klachten die ook door een ui veroorzaakt kunnen worden. Een homeopaat zal in dat geval de verkoudheid proberen te verhelpen door een ui in verdunde vorm te geven.                                                                                                                                       

Het tweede principe is een gepotentieerde werking. Sommige stoffen kunnen onverdund schadelijk zijn. Homeopathische middelen worden verdund en op een speciale manier geschud. Hiermee krijgt het middel een sterke energetische werking, de medicinale informatie uit de plant wordt opgenomen in de alcohol of water.

Het laatste principe is aandacht voor het hele dier. Waar een regulier dierenarts voornamelijk naar de klacht of symptomen kijkt en daarvoor een passend geneesmiddel voorschrijft, richt de homeopathie zich op het gehele fysieke lichaam, de emoties en het unieke dier.

Homeopathie is een “prikkeltherapie”, het geeft het zelfgenezend vermogen van een dier de juiste informatie voor herstel. Belangrijk is dat het goed wordt opgenomen: geef het middel daarom buiten het voeren om, zodat het in contact kan komen met de schone slijmvliezen.

Een voorbeeld uit de Phytonics Strezz:  Dulcamara (Solanum dulcamara) wordt in de homeopathie gebruikt bij 1 - ongeduld en rusteloosheid. 2 - prikkelbaar, snel boos, de neiging te grommen, strijdlustig. 3 - depressief en bezorgd  4 - verwarring van de geest, niet kunnen concentreren.