Een ongeluk zit in een klein hoekje...

Op donderdagochtend 16 september kwam het telefoontje waar elke paardeneigenaar bang voor is: “je moet zo snel mogelijk naar stal komen, er is iets met je paard.”

Door mijn werk bij praktijk Den Hoek en Phytonics heb ik al veel gezien en gehoord, maar toch was ik nu verrast hoe snel aan de ene kant iets kan escaleren en aan de andere kant ook weer kan herstellen.

Ongeluk zit in een klein hoekje

Gelukkig staat mijn paard nog geen 10 minuten bij de praktijk vandaan, dus ik ben direct in de auto gesprongen. Daarvoor had ik al een spoedkliniek gebeld, dus er was ook een dierenarts onderweg.
Aangekomen op stal bleek dat de hoefsmid mijn paard uit de wei had gehaald en toen zag dat er bloed aan zijn mond zat. Hij miste op dat moment al een tand en later bleek dat hij er nog 2 moest missen…
Het paard van een vriendin, Ian, staat in dezelfde kudde en had een nare wond op zijn linker achterbeen. Blijkbaar hadden de jongens iets te ruig gespeeld of waren ze geschrokken en in het rennen gebotst. Daar zullen we nooit achter komen.

De schade

De dierenarts die mijn paard heeft behandeld hebben we meteen naar het been van Ian laten kijken. Conclusie, kan niet gehecht worden dus schoonmaken en even aankijken.
In de avond bleek dat de wond van Ian zich snel en naar aan het ontwikkelen was. Been was erg dik geworden en Ian was duidelijk oncomfortabel. Been gekoeld en hem ontstekingsremmer/pijnstiller gegeven.

Einschuss

De volgende dag bleek Ian nu ook koorts te hebben dus wederom dierenarts gebeld. Ian had een Einschuss been ontwikkeld.
Het been en de wond zijn schoongespoeld met een fysiologische zoutoplossing en hij moest naast de ontstekingsremmer/pijnstiller ook nog aan de antibiotica.
Na een kleine week was de koorts pas echt goed onder controle. Ian is een extreem gevoelig paard en dat bleek nu ook wel weer, bizar hoe snel dit kan escaleren.
Op advies van de dierenarts hebben we de wond zo lang mogelijk open gehouden, zodat al het vuil eruit kon.

De behandeling

De eerste dagen betekende dit 2x per dag eerst het been goed schoonspoelen met stromend water en daarna de wond doorspoelen met een spoelvloeistof op basis van honing.
Na een paar dagen konden we dit 1x daags gaan doen en werd daarnaast 1x per dag de plek met een spray behandeld die de weerstand van de huid verbeterd én ontsmet.
Na een goede week kwam er beduidend minder prut uit de wond en konden we gaan stoppen met de spoelvloeistof. De spray werd nu gecombineerd met een wond crème voor de huid.
Al snel was de spray ook niet meer nodig en was 2x daags smeren met de crème voldoende.
In de tussentijd heeft Ian zoveel mogelijk buiten in de wei gelopen, zodat het vocht in het been kon worden afgevoerd.

Hoe gaat het nu?

Inmiddels zijn we 2 maanden verder en de wond is super genezen!
Ik heb al veel wonden gezien, maar ik blijf het fascinerend vinden om het proces van wondgenezing te volgen. Het doorloopt duidelijk een aantal fases en het lichaam is echt aan het opruimen en herstellen. Toch schrok ik ook hoe snel het kan escaleren de verkeerde kant op. Een relatief onschuldig wondje, wat er toch voor zorgt dat een paard binnen een dag bijna 40 graden koorts heeft! Altijd alert blijven dus!

Beide heren zijn inmiddels weer de oude, die van mij alleen met 3 ondertanden minder.
Om de darmflora te herstellen hebben de jongens een reiningskuur gehad en een goede probiotica.
Wij hebben af en toe wat Strezz genomen en hopen nooit meer zo’n telefoontje te krijgen!